Znaczenie i perspektywy stosowania leków przeciwdepresyjnych w adjuwantowej terapii glejaka

Abstrakt

       Glejak (GBM) to złośliwy i najbardziej agresywny nowotwór mózgu. Dotychczasowe standardy leczenia jak i postęp, który dokonał się na przestrzeni kilkunastu lat w metodach obrazowania i technikach operacyjnych glejaka, nie wpłynął jednak na wydłużenie życia pacjentów (mediana wynosi około 15 m-cy). Sytuacji tej nie zmieniło również poznanie unikalnych zmian na poziomie molekularnym guza ani perspektywa terapii genowej z którą wiązano ogromne nadzieje. Niepowodzenia te zrodziły pilną potrzebę poszukiwania nowych strategii terapeutycznych.

      Ponieważ w ostatnich latach obserwuje się zainteresowanie poszukiwaniem nowych zastosowań leków poza ich wskazaniem głównym (tzw. drug repositioning), uzupełnienie podstawowej terapii glejaka o leki przeciwdepresyjne, może być przykładem takiej strategii. Leki te, poza działaniem przeciwdepresyjnym, wykorzystywane są między innymi w terapii bólu neuropatycznego, lęku, zaburzeń rytmu dobowego i  łaknienia. Wyniki badań eksperymentalnych wskazują również na ich potencjalne właściwości przeciwnowotworowe.