Wybrane białka jako biomarkery uszkodzenia nerek wykorzystywane w diagnostyce nefrologicznej

Abstrakt

Ostre uszkodzenie nerek (AKI) jest istotnym problemem klinicznym, rozwijającym się u hospitalizowanych pacjentów w wyniku nagłego pogorszenia funkcji nerek. Natomiast w następstwie przewlekłych glomerulopatii, cewkowo-śródmiąższowych chorób nerek, na-wracających odmiedniczkowych zapaleń nerek, kamicy lub chorób systemowych uszkadza-jących nerki (nadciśnienie tętnicze, cukrzyca) rozwija się przewlekła choroba nerek (CKD). Wczesne rozpoznanie AKI pozwala na wdrożenie odpowiedniej terapii, co w części przypad-ków zabezpiecza przed nieodwracalnymi powikłaniami prowadzącymi do zgonu chorego. Analogicznie, właściwa ocena biochemiczna pozwala na monitorowanie przebiegu CKD, co zmniejsza ryzyko powstania przewlekłych powikłań i rozwoju pełnoobjawowej, przewle-kłej niewydolności nerek. Stąd, wciąż są poszukiwane nowe parametry laboratoryjne, obda-rzone wysoką czułością i specyficznością, umożliwiające wiarygodne rozpoznanie AKI lub zaawansowanie CKD. Niniejsza praca koncentruje się na omówieniu roli czterech białek: cystatyny C, lipokaliny 1 związanej z żelatynazą neutrofili (NGAL-1), cząsteczki uszkodze-nia nerek (KIM-1) oraz białka ÎąKlotho jako nowych biomarkerów w diagnostyce AKI/CKD.