Molekularne mechanizmy działania genisteiny w świetle terapii chorób genetycznych i immunologicznych
DOI:
https://doi.org/10.18388/pb.2018_140Abstrakt
Choroby genetyczne i immunologiczne mimo wielu podejmowanych prób leczenia ciągle stanowią duże wyzwanie dla współczesnej medycyny. Obecne formy terapii tych
chorób obejmują farmakologiczne łagodzenie ich objawów, rehabilitację czy pomoc psychologiczną, które choć bardzo ważne, nie są niestety wystarczające. Dlatego poszukiwanie nowych terapeutyków, które mogłyby z powodzeniem usuwać główne przyczyny tych chorób, ma ogromne znaczenie dla społeczeństwa. Związki pochodzenia naturalnego wykazują bardzo wiele aktywności biologicznych, dzięki którym są one kandydatami na leki w takich chorobach. Jednym z nich jest genisteina należąca do grupy flawonoidów. Dzięki szeregowi procesów na które wpływa, genisteina znalazła się w centrum zainteresowania naukowców pracujących nad chorobami o różnej etiologii, przebiegu i sposobie dziedziczenia. Wykorzystana została już w eksperymentalnej terapii chorób genetycznych (choroby Huntingtona, stwardnienia zanikowego bocznego, choroby Parkinsona, mukowiscydozy) lub autoimmunizacyjnych i alergicznych. W trakcie przebiegu są próby kliniczne z zastosowaniem genisteiny
w chorobie Alzheimera oraz mukopolisacharydozy typu III (w tym drugim przypadku odbywa się próba kliniczna trzeciej fazy). Niezwykle interesującym faktem jest wykorzystanie bardzo zróżnicowanych właściwości genisteiny w próbach leczenia każdej z tych chorób. W niniejszej pracy zebrane zostały informacje o dokładnych molekularnych mechanizmach działania genisteiny w aspekcie terapii wymienionych wyżej chorób genetycznych oraz immunologicznych wraz z określeniem terapeutycznego potencjału każdej z aktywności opisywanego flawonoidu, efektywności jego działania oraz potencjalnego wdrożenia leczenia w przyszłości.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Zawartość kwartalnika jest rozpowszechniana na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Uznanie autorstwa — Utwór należy odpowiednio oznaczyć, podać link do licencji i wskazać jeśli zostały dokonane w nim zmiany . Możesz to zrobić w dowolny, rozsądny sposób, o ile nie sugeruje to udzielania przez licencjodawcę poparcia dla Ciebie lub sposobu, w jaki wykorzystujesz ten utwór.
Prawa autorskie do prac © pozostają przy autorach.
Prawa autorskie do czasopisma © posiada Polskie Towarzystwo Biochemiczne.