Nowoczesne metody przyżyciowej analizy polimeryzacji mikrotubul
Abstrakt
Mikrotubule pełnią kluczową rolę w podziale, utrzymaniu kształtu, ruchu komórki oraz transporcie wewnątrzkomórkowym. Regulacja ich funkcji możliwa jest dzięki zróżnicowaniu dynamiki polimeryzacji i depolimeryzacji mikrotubul. Stabilność włókien mikrotubularnych zależna jest od składu budujących ją podjednostek tubulin klasy alfa i beta, ich modyfikacji potranslacyjnych oraz oddziaływania mikrotubul z białkami stabilizującymi ich strukturę. Zakłócenie tych procesów może prowadzić do powstania szeregu stanów patologicznych jak rozwój nowotworów, chorób układu krążenia czy zmian o charakterze zwłóknieniowym. Poniższy artykuł podsumowuje obecny stan wiedzy na temat nowoczesnych metod analizy polimeryzacji mikrotubul pozwalających na jeszcze lepsze poznanie struktury i mechanizmów pełnionych przez mikrotubule ich funkcji fizjologicznych, jak i rozwój stanów chorobowych wynikających z ich zaburzenia.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Zawartość kwartalnika jest rozpowszechniana na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC BY-SA 4.0). Uznanie autorstwa — Utwór należy odpowiednio oznaczyć, podać link do licencji i wskazać jeśli zostały dokonane w nim zmiany . Możesz to zrobić w dowolny, rozsądny sposób, o ile nie sugeruje to udzielania przez licencjodawcę poparcia dla Ciebie lub sposobu, w jaki wykorzystujesz ten utwór. Na tych samych warunkach — Remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji, co oryginał.
Prawa autorskie do prac © pozostają przy autorach.
Prawa autorskie do czasopisma © posiada Polskie Towarzystwo Biochemiczne.
