Potencjalne zastosowanie terapeutyczne inhibitorów PERK

Autor

  • Justyna Basak Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Zakład Chemii i Biochemii Klinicznej, Łódź; Polska
  • Wioletta Rozpędek Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Zakład Chemii i Biochemii Klinicznej, Łódź; Polska
  • Dariusz Pytel Department of Biochemistry and Molecular Biology, Hollings Cancer Center, Medical University of South Carolina, Charleston, S.C. 29425, USA
  • Ireneusz Majsterek Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Zakład Chemii i Biochemii Klinicznej, Łódź; Polska

DOI:

https://doi.org/10.18388/pb.2019_262

Abstrakt

Ostatnie badania mające na celu poznanie molekularnych mechanizmów chorób człowieka wskazują, iż w patogenezie wielu zaburzeń metabolicznych włączając w to procesy zapalne, starzenie organizmu, a także nowotwory oraz choroby neurodegeneracyjne, znaczącą rolę odgrywa stres retikulum endoplazmatycznego, który jest związany z gromadzeniem się nieprawidłowo sfałdowanych białek w świetle retikulum. W odpowiedzi na stres retikulum endoplazmatycznego indukowany jest szlak adaptacyjnej odpowiedzi na stres, który może pełnić dwojaką rolę. Szlak adaptacyjnej odpowiedzi na stres może przywracać homeostazę w obrębie retikulum poprzez degradację nieprawidłowych białek, hamowanie dalszej translacji i mobilizację białek opiekuńczych, ale może również promować apoptozę w warunkach przedłużającego się stresu retikulum endoplazmatycznego. Szlak adaptacyjnej odpowiedzi na stres rozgałęzia się na trzy odrębne ścieżki sygnałowe, w którym uczestniczą trzy receptory transmembranowe: PERK, IRE1 oraz ATF6. Najbardziej obiecująca dla rozwoju nowych terapii wielu schorzeń człowieka, a w szczególności chorób neurodegeneracyjnych oraz nowotworowych, jest ścieżka związana z PERK, której inhibicja wykazywała pozytywne efekty terapeutyczne zarówno w badaniach in vitro jak i in vivo.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Pobrania

Opublikowane

2019-06-06

Numer

Dział

Artykuły