Rola hiperbarii tlenowej w terapii glejaka- przegląd badań eksperymentalnych

Autor

  • Weronika Wójtowicz Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Farmakologii Katedry Farmakologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Studenci Kierunku Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
  • Magdalena Iwan Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Farmakologii Katedry Farmakologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Studenci Kierunku Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
  • Magdalena Czarnota Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Farmakologii Katedry Farmakologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Studenci Kierunku Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
  • Karolina Jankowska Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Farmakologii Katedry Farmakologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Studenci Kierunku Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
  • Filip Chodań Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Farmakologii Katedry Farmakologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Studenci Kierunku Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
  • Łukasz Wilk Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Farmakologii Katedry Farmakologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Studenci Kierunku Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
  • Nikodem Świderski Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Farmakologii Katedry Farmakologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Studenci Kierunku Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
  • Anna Bielecka Wajdman Zakład Farmakologii Katedry Farmakologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

DOI:

https://doi.org/10.18388/pb.2021_616

Abstrakt

Glejak wielopostaciowy należy do najbardziej agresywnych guzów mózgu. Pomimo postępu jaki dokonał się na przełomie ostatnich lat w lepszym poznaniu zmian na poziomie molekularnym glejaka i technikach neuroobrazowania, wskaźniki przeżycia pacjentów z glejakiem nie wykazały istotnej poprawy i wciąż tylko około 10%pacjentów przeżywa okres 5 lat od momentu diagnozy. Nieodłączną cechą glejaków jest niskie natlenienie obszarów guza (hipoksja), które wspiera jego złośliwy charakter, przyczynia się do radio-chemiooporności i w konsekwencji do wznowy.

Próby modulacji mikrośrodowiska glejaka poprzez zwiększenie zawartości tlenu komórkowego dzięki zastosowaniu tlenoterapii hiperbarycznej (HBOT, ang. Hyperbaric oxygen therapy) wydaje się być obiecującą, nieinwazyjną koncepcją uzupełniającą leczenie podstawowe guza.  Choć stosowana jest ona od lat z dobrym skutkiem w ośrodkach specjalistycznych w leczeniu różnych schorzeń, tj: zatruciach tlenkiem węgla, chorobie dekompresyjnej nurków, trudno gojących się ranach, niedosłuchu, czy zaburzeń krążenia, nie ma obecnie spójnego stanowiska w kwestii roli tlenoterapii hiperbarycznej w chorobach nowotworowych, w tym w glejaku.

W niniejszej pracy dokonano przeglądu wyników badań in vitro i in vivo oraz wyników badań klinicznych dotyczących znaczenia hiperbarii tlenowej w potencjalnej terapii uzupełniającej  glejaka.

streszczenie graficzne

Opublikowane

2025-10-01

Numer

Dział

Artykuły