Rola receptorów aktywowanych przez proliferatory peroksysomów (PPAR) w gonadzie męskiej i prostacie

Abstrakt

Jak dotąd scharakteryzowano trzy rodzaje receptorów aktywowanych przez proliferatory peroksysomów: PPARα, PPARβ (inaczej δ) oraz PPARγ, z których każdy charakteryzuje się odmienną ekspresją, lokalizacją oraz rolą w organizmie. Receptory PPAR regulują szereg procesów w organizmie, m.in. metabolizm lipidów i glukozy, adipogenezę, czy procesy zapalne. Dostępne dane literaturowe świadczą także o ich kluczowej roli w utrzymaniu funkcji układu rozrodczego męskiego, w tym równowagi poziomu hormonów płciowych. Zaangażowanie PPAR w gonadzie męskiej wykazano poprzez ich wpływ na morfologię jąder oraz w procesach takich jak: steroidogeneza, spermatogeneza, spermiogeneza i ruchliwość plemników. W prostacie zaś PPAR regulują syntezę lipidów, biogenezę mitochondriów, czy zachowanie funkcji wydzielniczych nabłonka prostaty. Zaburzenie działania sygnalizacji PPAR skutkuje zmianami w budowie i funkcjonowaniu gonady i prostaty, co może prowadzić nawet do raka. Dalsze zgłębianie molekularnych mechanizmów działania PPAR w układzie rozrodczym męskim może przyczynić się do poznania przebiegu niektórych patologii oraz opracowania metody ich leczenia.