Sirtuina 1 jako potencjalny cel molekularny resweratrolu w wybranych chorobach

Autor

  • Hanna Frankenstein Student Wydziału Lekarskiego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  • Jakub Robak Student Wydziału Lekarskiego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  • Urszula Lewandowska Zakład Biochemii, Katedra Biochemii i Chemii, Wydział Lekarski Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
  • Katarzyna Owczarek Zakład Biochemii, Katedra Biochemii i Chemii, Wydział Lekarski Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

DOI:

https://doi.org/10.18388/pb.2021_499

Abstrakt

Nowotwory, cukrzyca typu 2, choroby sercowo-naczyniowe czy neurologiczne to zaburzenia powszechnie klasyfikowane jako choroby, które mają znaczący wpływ na długość i jakość życia człowieka. Ważną rolę w ich patogenezie i powikłaniach odgrywają sirtuiny. Liczne badania wskazują, że modulacja ekspresji tych białek może spowalniać procesy starzenia i obumierania komórek, przeciwdziałać stanom zapalnym, a także regulować procesy metaboliczne, a w konsekwencji modyfikować postęp choroby. Jedną z najlepiej poznanych sirtuin jest sirtuina 1, której najsilniejszym naturalnym aktywatorem jest resweratrol. Opracowanie alternatywnych terapii z udziałem naturalnych związków takich jak resweratrol jest wysoce pożądane ze względu na znacznie mniejszą toksyczność, a co za tym idzie również mniejszą ilość skutków ubocznych w porównaniu z terapiami konwencjonalnymi. Niniejszy przegląd podsumowuje zatem możliwe korzyści płynące z zastosowania resweratrolu jako agonisty sirtuiny 1 w profilaktyce i leczeniu chorób człowieka w oparciu o wyniki dotychczas przeprowadzonych badań.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.
streszczenie graficzne

Pobrania

Opublikowane

2024-01-30

Numer

Tom 69 Nr 4 (2023)

Dział

Artykuły

Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Hanna Frankenstein, Jakub Robak, Urszula Lewandowska, Katarzyna Owczarek

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Zawartość kwartalnika jest rozpowszechniana na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Uznanie autorstwa — Utwór należy odpowiednio oznaczyć, podać link do licencji i wskazać jeśli zostały dokonane w nim zmiany . Możesz to zrobić w dowolny, rozsądny sposób, o ile nie sugeruje to udzielania przez licencjodawcę poparcia dla Ciebie lub sposobu, w jaki wykorzystujesz ten utwór.

Prawa autorskie do prac © pozostają przy autorach.

Prawa autorskie do czasopisma ©  posiada Polskie Towarzystwo Biochemiczne.