Nieskończony potencjał jednej substancji: Historia tamoksyfenu jako przykład repozycjonowania leków
DOI:
https://doi.org/10.18388/pb.2021_496Abstrakt
Znane od dawna, dobrze przebadane substancje wciąż znajdują nowe zastosowania w nauce, medycynie i przemyśle. Jest to popularna i opłacalna strategia, ponieważ podczas poszukiwania nowych zastosowań zazwyczaj dysponuje się już informacjami na temat skutecznych metod produkcji związku na dużą skalę i jego aktywności farmakologicznej oraz wynikami badań farmakokinetycznych i toksykologicznych. Przykładem takiego związku jest tamoksyfen – znany głównie jako lek stosowany w terapii nowotworów piersi zależnych od receptorów estrogenowych. Pomimo odkrycia tej skutecznej i dochodowej właściwości wiele lat temu oraz stałego rozbudowywania pokrewnych jej zastosowań i bezpośrednio wynikających z nich patentów, nadal pojawiają się całkiem nowe sposoby wykorzystania tamoksyfenu i jego pochodnych w różnych dziedzinach, a liczba patentów dotyczących nowatorskich zastosowań, niezwiązanych z nowotworem piersi utrzymuje się na wysokim poziomie. Celem niniejszego artykułu jest zobrazowanie repozycjonowania leków na przykładzie rosnącej liczby zastosowań tamoksyfenu oraz przybliżenie nadal rozwijającej się historii związanych z nim odkryć szerszemu gronu odbiorców.
Downloads

Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Kalina Spławska, Tomasz Wilanowski

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Zawartość kwartalnika jest rozpowszechniana na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC BY-SA 4.0). Uznanie autorstwa — Utwór należy odpowiednio oznaczyć, podać link do licencji i wskazać jeśli zostały dokonane w nim zmiany . Możesz to zrobić w dowolny, rozsądny sposób, o ile nie sugeruje to udzielania przez licencjodawcę poparcia dla Ciebie lub sposobu, w jaki wykorzystujesz ten utwór. Na tych samych warunkach — Remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji, co oryginał.
Prawa autorskie do prac © pozostają przy autorach.
Prawa autorskie do czasopisma © posiada Polskie Towarzystwo Biochemiczne.