Podstawy krioprezerwacji komórek
DOI:
https://doi.org/10.18388/pb.2021_461Abstrakt
Techniki krioprezerwacji (bankowania) znane są naturze od wieków. Wiele gatunków owadów, płazów, ryb, a nawet gadów stosuje naturalne metody krioprezerwacji do przetrwania trudnych warunków zimy lub do życia w ekstremalnie niskich temperaturach. Kriokonserwacja i marzenia o nieśmiertelności od lat intrygowały ludzkość. Pierwsze doniesienia dotyczące obserwacji skutków zamrażania plemników (przechowywanych w śniegu) pochodzą z 1776 r. W 1866 roku Montegazza jako pierwszy zasugerował na ów czas wizję kompletnie niewyobrażalną: „człowiek umierający na polu bitwy może spłodzić następcę prawnego z zamrożonego i przechowywanego w domu nasienia”. Pierwsze, wówczas jeszcze nieskuteczne, doniesienia o laboratoryjnym zamrażaniu ludzkiej spermy pochodzą z lat ’30 ubiegłego stulecia [1]. Wreszcie ludzkość „nauczyła się” krioprezerwacji w połowie XX wieku, kiedy to 15 października 1949 ukazał się drukiem w czasopiśmie Nature artykuł „Odrodzenie plemników po zeszkleniu i odwodnieniu w niskich temperaturach” (oryg. Revival of spermatozoa after vitrification and dehydration at low temperatures) podsumowujący pionierskie badania naukowców z Narodowego Instytutu Badań Medycznych w Mill Hill w Londynie [2]. Dotyczyły one mrożenia nasienia ptactwa domowego w obecności glicerolu, glikolu etylenowego i propylenowego w taki sposób, że po rozmrożeniu było ono zdolne do efektywnego zapłodnienia jaj. Późniejsze użycie dimetylosulfotlenku (DMSO) zrewolucjonizowało współczesną kriobiologię [3–5]. Tak rozpoczęła się era kriokonserwacji, bez której dzisiaj trudno sobie wyobrazić pracę laboratoriów biologii komórki, współczesną hodowlę zwierząt, czy też rozwój współczesnej medycyny.
Pobrania
![Streszczenie graficzne](https://postepybiochemii.ptbioch.edu.pl/public/journals/1/submission_461_397_coverImage_pl_PL.jpg)
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Dawid Wnuk
![Creative Commons License](http://i.creativecommons.org/l/by-nc-sa/4.0/88x31.png)
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Zawartość kwartalnika jest rozpowszechniana na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC BY-SA 4.0). Uznanie autorstwa — Utwór należy odpowiednio oznaczyć, podać link do licencji i wskazać jeśli zostały dokonane w nim zmiany . Możesz to zrobić w dowolny, rozsądny sposób, o ile nie sugeruje to udzielania przez licencjodawcę poparcia dla Ciebie lub sposobu, w jaki wykorzystujesz ten utwór. Na tych samych warunkach — Remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji, co oryginał.
Prawa autorskie do prac © pozostają przy autorach.
Prawa autorskie do czasopisma © posiada Polskie Towarzystwo Biochemiczne.