Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO): farmakologia, metabolizm i zastosowanie w terapii depresji o różnej etiologii
DOI:
https://doi.org/10.18388/pb.2021_382Abstrakt
Celem artykułu jest synteza wiadomości dotyczących leków z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) stosowanych w terapii depresji o różnej etiologii. Przedstawiono ogólne wiadomości dotyczące czynności oksydazy monoaminowej (MAO) i jej właściwości kinetyczne. Jest to enzym degradujący katecholaminy wraz z ich 3-metoksypochodnymi i inne monoaminy, takie jak serotonina i tryptamina. Omówione zostały osobno kryteria i objawy zaburzeń depresyjnych. Należy je rozróżniać ze stanami smutku i podobnymi. Podstawowe objawy dotyczą głosu, mimiki, anhedonii i spowolnienia psychoruchowego. Mogą się one różnić w poszczególnych podjednostkach klinicznych. Wskazany został podstawowy mechanizm działania IMAO: hamując MAO zmniejszają rozkład monoamin, co skutkuje zwiększeniem stężenia neuroprzekaźnika w szczelinie synaptycznej. Kolejne podrozdziały poświęcono przedstawieniu wiadomości o wybranych IMAO-A selektywnych i odwracalnych. Są to obecnie najbezpieczniejsze i najskuteczniejsze leki z grupy IMAO, które można stosować w leczeniu chorób depresyjnych. Omówiono: moklobemid, befloksaton, toloksaton oraz brofarominę. Wysunięto wnioski końcowe i podsumowano przedstawione wiadomości.
Pobrania
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Postępy Biochemii
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Zawartość kwartalnika jest rozpowszechniana na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC BY-SA 4.0). Uznanie autorstwa — Utwór należy odpowiednio oznaczyć, podać link do licencji i wskazać jeśli zostały dokonane w nim zmiany . Możesz to zrobić w dowolny, rozsądny sposób, o ile nie sugeruje to udzielania przez licencjodawcę poparcia dla Ciebie lub sposobu, w jaki wykorzystujesz ten utwór. Na tych samych warunkach — Remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji, co oryginał.
Prawa autorskie do prac © pozostają przy autorach.
Prawa autorskie do czasopisma © posiada Polskie Towarzystwo Biochemiczne.