Ludzka β-defenzyna 4 – defenzyna bez “śruby”
DOI:
https://doi.org/10.18388/pb.2016_36Abstrakt
odporności organizmu, zarówno wrodzonej jak i nabytej. Wszystkie β-defenzyny posiadają silne właściwości antybiotyczne w stosunku do szerokiej grupy drobnoustrojów. Część ludzkich β-defenzyn (hBDs) posiada również właściwości chemotaktyczne w odniesieniu do komórek produkujących specyficzne receptory chemokinaz. Dotychczas zidentyfikowano dwa receptory chemokinaz, CCR2 i CCR6, które są specyficznie aktywowane przez ludzkie β-defenzyny. W ludzkim genomie zidentyfikowano około 50 otwartych ramek odczytu posiadających motywy charakterystyczne dla β-defenzyn. Jednakże tylko trzy spośród tych defenzyn, hBD1-3, zostały szczegółowo scharakteryzowane, włącznie z dokładnym opisem ich struktur cząsteczkowych. Ponadto, skromne dane na temat biologicznych i antybakteryjnych właściwości dostępne są dla hBD4, oraz struktura cząsteczkowa w roztworze dla hBD6. Struktura krystaliczna hBD4, opisana w niniejszej pracy z rozdzielczością 1.60 Å, ukazuje istotne różnice pomiędzy topologią cząsteczki tej defenzyny a strukturami hBDs opublikowanymi wcześniej. Badania krystalograficzne sugerują możliwość tworzenia dimerów hBD4, które są również obserwowane w roztworze w trakcie pomiarów sedymentacji przy użyciu ultrawirówki analitycznej. W przeciwieństwie to hBD1-3, hBD4 nie posiada właściwości chemotaktycznych na komórkach wytwarzających CCR6. Molekularne podstawy tej różnicy mogą być związane bezpośrednio z nietypową konformacją N-końca cząsteczki hBD4. Testy antybakteryjne z użyciem komórek E. coli ATCC 25922 potwierdzają opublikowane wcześniej silne właściwości bakteriobójcze hBD4.Pobrania
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Zawartość kwartalnika jest rozpowszechniana na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC BY-SA 4.0). Uznanie autorstwa — Utwór należy odpowiednio oznaczyć, podać link do licencji i wskazać jeśli zostały dokonane w nim zmiany . Możesz to zrobić w dowolny, rozsądny sposób, o ile nie sugeruje to udzielania przez licencjodawcę poparcia dla Ciebie lub sposobu, w jaki wykorzystujesz ten utwór. Na tych samych warunkach — Remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji, co oryginał.
Prawa autorskie do prac © pozostają przy autorach.
Prawa autorskie do czasopisma © posiada Polskie Towarzystwo Biochemiczne.