Rola sirtuin w naprawie DNA

Abstrakt

Naprawa DNA związana jest z szeregiem procesów prowadzących do identyfikacji i naprawy zmian powstałych w cząsteczkach DNA. Zdolność komórki do naprawy DNA jest istotna nie tylko dla integralności fizycznej całego genomu, ale również dla integralności informacji genetycznej, a więc i dla prawidłowego funkcjonowania całego organizmu. Naprawa DNA zapobiega szkodliwym wpływom czynników uszkadzających, zarówno będących produktem prawidłowego metabolizmu, jak i pochodzących ze środowiska zewnętrznego komórki. Istotną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu systemów naprawczych odgrywają białka o nazwie sirtuiny. Należą one do deacetylaz histonów, które usuwają grupy acetylowe z reszt lizynowych wielu białek, jak również biorą udział w ich potranslacyjnej modyfikacji działając jako transferazy mono-ADP rybozylowe. Wykryte zostały w drożdżach (Saccharomyces cerevisiae), ale ich obecność została potwierdzona zarówno u prokariontów, jak i eukariontów. W komórkach ssaków oznaczane są symbolami SIRT1âSIRT7. Konserwatywne ewolucyjnie sirtuiny stanowią istotne ogniwo łączące metabolizm komórki z naprawą DNA. W niniejszej pracy zebrane zostały informacje dotyczące regulacji aktywności sirtuin, interakcji między nimi a innymi elementami komórki oraz roli, jakie pełnią w procesie naprawy DNA komórek eukariotycznych. Aktywność sirtuin ma związek z rokowaniem w schorzeniach związanych ze starzeniem organizmu, takich jak choroby neurodegeneracyjne, cukrzyca czy nowotwory.