Rola plastyczności komórkowej w procesie powstawania przerzutów nowotworowych.
DOI:
https://doi.org/10.18388/pb.2021_378Abstrakt
Przerzuty nowotworowe stanowią ogromne wyzwanie kliniczne, ponieważ odpowiedzialne są za 90% wszystkich zgonów spowodowanych rakiem. Stąd też istnieje silna potrzeba zapobiegania tworzenia się przerzutów albo celowanego niszczenia już istniejących. Obecnie przyjmuje się, że zainicjowanie procesu przejścia epitelialno - mezenchymalnego (EMT) w zróżnicowanych nowotworach, może silnie zwiększać potencjał migracyjny i inwazyjność komórek nowotworowych. Molekularnym zmianom zachodzącym podczas EMT towarzyszą zmiany morfologiczne, których efektem jest zmiana fenotypu epitelialnego na mezenchymalny oraz nabycie przez komórki nowotworowe wzmożonej ruchliwości i zdolności do inwazji. Po utworzeniu przerzutu w miejscu odległym od ogniska pierwotnego, komórki nowotworowe ulegają procesowi odwrotnemu, przejściu mezenchymalno - epitalialnemu (MET), zyskując z powrotem fenotyp epitelialny. To właśnie zdolność komórki nowotworowej do przechodzenia z jednego stanu do drugiego, pozwala na jej trwałe przystosowanie się do wymagających warunków zmieniającego się środowiska i sprzyja powstawaniu przerzutów.
W niniejszym artykule przeglądowym omówię dwa zasadnicze typy progresji przerzutów: typ plastyczny obejmujący przejściowy proces EMT-MET i typ genetyczny obejmujący wewnętrzne zmiany genetyczne utrzymujące komórki w ciągłym stanie EMT.
Ta uproszczona klasyfikacja łączy ze sobą klinicznie istotne aspekty spoczynku komórkowego, tropizmu tkankowego i oporności na terapię, a także wskazuje perspektywy strategii leczenia przerzutów.
Pobrania
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Postępy Biochemii
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Zawartość kwartalnika jest rozpowszechniana na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC BY-SA 4.0). Uznanie autorstwa — Utwór należy odpowiednio oznaczyć, podać link do licencji i wskazać jeśli zostały dokonane w nim zmiany . Możesz to zrobić w dowolny, rozsądny sposób, o ile nie sugeruje to udzielania przez licencjodawcę poparcia dla Ciebie lub sposobu, w jaki wykorzystujesz ten utwór. Na tych samych warunkach — Remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji, co oryginał.
Prawa autorskie do prac © pozostają przy autorach.
Prawa autorskie do czasopisma © posiada Polskie Towarzystwo Biochemiczne.